4 en 5 september 2015

Hello everybody!

First, Happy Birthday Dad!

We zijn verder gegaan bij waar we gebleven waren. En dat is mensen ontmoeten. We hebben voor het eerst echt een gesprek gehad met 2 Amerikanen. Het waren 2 jongens die gingen beginnen met hun studie aan Bentley University, Freshmen is het woord daarvoor. Zij vertelde over het feit dat ze 18 jaar waren en de beste manier om aan drank te komen. Beiden hadden ze een fake-id die ze hadden over laten komen uit China. Ongelofelijk weer dat het er hier dus ook echt aan toe gaat zoals in de films. Ik heb de fake-id bekeken en het leek sprekend op een officiële! Ook deze jongens waren weer super aardig en gastvrij. Gelijk toegevoegd op Facebook, want anders zouden ze onze namen niet onthouden ;)

We zijn naar de Book store geweest en stonden versteld van de hoeveelheid aan Bentley spullen die je daar kan kopen. Van sweaters en shirts naar bekers en met goud vergulde klokken. Natuurlijk ook even gekeken naar de boeken die we nodig zouden hebben voor onze vakken. Het was al verteld, maar onze mond viel toch open. Er zijn boeken die namelijk 250 dollar kosten of meer. Gelukkig heb je dan wel een nieuwe. Onze beste optie is dus het huren van de boeken, maar ons werd aangeraden om eerst te wachten tot het eerste college van de vakken. Daar zou namelijk duidelijk worden of het echt nodig is of niet. 
Daarna zijn we doorgegaan naar de Library om daar eens te bekijken hoe het eruit zag. Qua grootte valt het opzich wel mee, maar wat staan daar veel boeken. Het is in ieder geval een goede plek om te studeren. 

Hierna wilden we gaan dineren. Op ons schema stond dat het open was tot 7:30 pm, maar blijkbaar had de manager van het restaurant een ander schema. Het was 7:00 pm toen we binnenkwamen en het was al gesloten. Probleempje...
Op zoek naar een andere optie en die hadden we snel gevonden. De KFC zat op 15 min lopen van ons vandaan. We hebben daar zo'n heerlijke bucket op met zijn vieren. Na deze maaltijd hebben we nog lekker wat gedronken met een paar exchange studenten en zijn we naar bed gegaan. De jetlag is namelijk nog steeds een beetje aanwezig. Op de weg terug naar onze kamer werd ons verteld dat we beter even konden blijven staan, omdat de Freshman's een feest hadden georganiseerd op een parkeerplaats. Dit kon de politie niet echt waarderen en kwam dus in actie. We zijn er wel achter gekomen zo dat de politie er vooral is om de veiligheid te waarborgen en niet om je gelijk te arresteren als je iets verkeerd doet. Gelukkig maar...

De volgende dag was een wat saaiere dag. Dit hebben we kunnen doorbreken door een voetbal te kopen in Waltham en daarmee te voetballen. We zijn naar het Bentley voetbalveld gegaan en hebben daar in overleg met wat Amerikanen een soort toernooitje opgericht. Was heel gezellig en je merkt gelijk dat sport verbroedert. Het maakt dan echt niet meer uit waar je vandaan komt en iedereen mag meedoen. Helemaal top dus! 
Savonds zijn we naar het basketball court gegaan en hebben daar gezien hoe goed de Amerikanen mensen kunnen vermaken. Er werden allebei spellen georganiseerd waarbij ze keer op keer mensen uit het publiek kozen. Je maakte bijvoorbeeld kans op 10000 dollar als je van 3 verschillende afstanden binnen een bepaalde tijd de basketball in de basket gooide. Bij de mensen die hiervoor uitgekozen werden is het helaas niet gelukt. Dit werd afgesloten met een dans en ook dit weer op zijn Amerikaans. 2 mensen begonnen de dans en al gauw stond het halve basketball vol met mensen die dezelfde dans deden. Hierna nog wat gedronken en naar bed gegaan.

Ondertussen heb ik in deze 2 dagen best veel contact al gehad met mijn roommates die maandag arriveren. Zij lijken me erg aardig en dit werd bevestigd door het feit dat ik voor vandaag ben uitgenodigd om te dineren met hen en hun ouders. Ze halen me op in Boston, omdat ik vandaag ook een excursie heb in Boston. En ze brengen me daarna ook weer naar de campus. Eigenlijk heb ik een verplicht iets, maar dat ga ik skippen. Ik twijfelde eerst een beetje, omdat ik niet weet of daar grote consequenties aan vastzitten. Nou hebben we al een keer een verplicht iets gemist en daar hebben we helemaal niks meer van gehoord. Het zal vooral voor de Freshmen gelden. Gisteren vertelde ik het aan mijn exchange vrienden en één van het zei het volgende: ''Bas, de verplichte activiteit is voor 1 keer. Bij het diner ga je een band creëren met personen die niet alleen blijft voor dit semester, maar voor de rest van je leven. Dat is een ongelofelijke kans.''
Ik had ondertussen al ja gezegd, maar hierdoor werd mijn keuze bevestigd. Moet ik me toch verantwoorden, omdat ik niet geweest ben naar de verplichte activiteit dan zeg ik gewoon dat ik enorm homesick was/ben. Wel vind ik het eerlijk gezegd best spannend om te dineren met hun, vooral omdat mijn Engels nog niet het allerbeste is ;) Maar ik heb al geleerd dat Amerikanen het helemaal niet uitmaakt en bijvoorbeeld nooit zullen lachen om een fout. Ze zullen je altijd helpen. Dankjewel pap!

In mijn volgende reisverhaal zal ik vertellen hoe het diner was en de excursie!

Love you all!