8 t/m 14 oktober

Hello everybody!

Na 5 ongelofelijke dagen in Canada ben ik nu weer op Bentley University. Het was geweldig! We zijn vrijdag heel vroeg vertrokken rond 5:30 in de ochtend. We hebben uiteindelijk ongeveer 7/8 uur gereden, inclusief stops, naar de Niagara Falls. We gingen met een groep van 7 personen en ik zat in de auto met 3 anderen: Nico, Matthias en Rick. Eenmaal aangekomen, hebben we de auto geparkeerd en zijn we naar de Falls gegaan. Ik ben er al een keer eerder geweest, maar dit was toch wel weer heel erg indrukwekkend! Wat een water en wat een geweld. Je voelt je daar ontzettend klein als mens. We hebben eerst wat rondgelopen en foto's gemaakt. Maar uiteindelijk kan je de indruk die de Falls maken op jou niet overbrengen in de foto's. Je moet er zelf ook van genieten en dat hebben we gedaan. We zijn dan ook naar het punt gelopen waar je het water naar beneden ziet vallen en het is echt ongelofelijk om te zien hoeveel water er wel niet naar beneden valt. We hebben daarna besloten om een ticket te kopen om met een boot zo dicht mogelijk naar de Falls te varen en ook dat was een fantastische ervaring. Ik had het al een keer gedaan, maar vond het niet vervelend om het nog een keer te doen ;). En als je eenmaal zo dicht bij de Falls bent, voel je je al helemaal klein. Genieten! Ook de andere jongens vonden het geweldig en waren erg onder de indruk. Zij zagen het ook voor de eerste keer. 
Na de boottour hebben we een hamburger gegeten at Wendy's, niet alleen omdat we honger hadden, maar ook om gebruik te maken van de WiFi ;). Het vervelende was namelijk dat we geen service hadden op onze mobiel en we konden dan ook alleen contact houden dmv WiFi. Wij waren namelijk met onze auto, 4 personen dus, gereden naar de Falls. De andere 3 waren eerder vertrokken en hebben we daar dus ook niet ontmoet. Na onze buiken te hebben gevuld, ben ik nog even een Harley Davidson shop ingelopen en gekeken naar de leuke spullen die ze daar hebben. Alles rondom de Niagara Falls is vanzelfsprekend behoorlijk touristic geworden. Hierna zijn we in de auto gestapt en hebben we onze reis vervolgd naar Toronto!

Het was toen nog ongeveer 2 uur rijden, maar gelukkig hadden we op de heenweg een kabel kunnen kopen waardoor we onze eigen muziek konden luisteren. Dat hielp wel! De manier waarop je Toronto in komt rijden is erg mooi. Je ziet de stad van ver op je af komen en je rijdt er dan ook echt recht doorheen. Rick had de plaats geboekt waar we zouden slapen en had het adres daarvan in de navigatie ingevoerd. We konden dus zien op de telefoon waar we moesten zijn. Tot onze verbazing gaf de telefoon aan dat dit adres MIDDEN in Toronto was. We dachten eerst dat dit een fout was, maar dit bleek toch echt te kloppen. Ons appartement was in één van de hoogste gebouwen in Toronto op de 13e verdieping. De andere 3 vrienden die al wat eerder waren gearriveerd troffen we in het appartement aan. De locatie was dus geweldig, maar het appartement zelf viel ietsje tegen. Qua kwaliteit niks op aan te merken, maar het had eigenlijk te weinig slaapplekken. Maar Max en ik hadden eigenlijk geen tijd in eerste instantie om daarover na te denken, want Max had gehoord dat Stevie Wonder optrad in Toronto die avond. Daar waren we natuurlijk enorm laat mee, maar we zijn toch met zijn 2en naar de TicketBox gelopen om te vragen of er nog heel misschien 2 goedkope kaartjes beschikbaar waren. En wat bleek: We konden nog 2 goedkope kaartjes kopen. Dat hebben we gedaan en we hebben genoten van het concert. Op dat moment besefte ik het niet helemaal, omdat ik 30 minuten geleden was aangekomen in Toronto en nu alweer zat bij het concert van Stevie Wonder!! Het kan snel gaan ;). Ondanks dat ik eigenlijk alleen van de naam had gehoord, heb ik er enorm van genoten. En Max natuurlijk ook. Het was dus een fantastisch begin van de trip. Na het concert zijn we met zijn allen nog naar een pub gegaan om wat te drinken. We hebben nog wat gekletst en zijn daarna terug naar het appartement gegaan. Iedereen was namelijk behoorlijk moe. Eenmaal terug moesten we nog wel verzinnen hoe we dat gingen doen met het aantal slaapplekken. Uiteindelijk is de eerste nacht als volgt ingedeeld: Rick en Johannes sliepen in het 2-persoonsbed, Max en Nico sliepen op het lekke 2-persoonsluchtbed, Matthias sliep op het tapijt naast het 2-persoonsbed met een paar kussens en Alex en ik sliepen op de bank. Niet ideaal, maar we hebben het overleefd.

De 2e dag was aangebroken en na wat uit te hebben geslapen, zijn we naar de beroemde CN tower gegaan. Vanuit die toren, die dient voor de radio/televisie doelen, kan je heel Toronto zien. Het was erg mooi om te zien. We hebben op een hoogte van 447 meter dus heel Toronto kunnen overzien. Fantastisch! Foto's genomen en filmpjes gemaakt, maar vooral ook zelf genoten. Zeker een aanrader om een keer te bezoeken. Ondertussen hadden we allemaal wel de behoefte om wat te eten en zijn we gelopen naar een sushi bar. Hier gold ''All you can eat'', dus dat was voor ons wel aantrekkelijk. We hebben daar enorm veel gegeten voor uiteindelijk een erg lage prijs. 
Ja, en toen? Er moest een beslissing gemaakt worden. 3 wilden er naar de Ice-Hockey game en de andere 4 wilden naar een island waarvanaf je de skyline van Toronto heel goed kon zien. Uiteindelijk hebben we besloten om eerst met zijn allen naar het stadium te gaan om te kijken of we goedkope kaartjes konden krijgen, want dan zou iedereen de game wel willen bezoeken. Eenmaal daar aangekomen, waren er genoeg scalpers (mensen die kaartjes ''illigaal'' verkopen buit het stadion). Lang verhaal kort, we hebben een deal kunnen maken waarbij we 7 kaartjes hebben gekocht voor 35 Canadian dollars. Weinig geld dus! We hadden allemaal plekken die los van elkaar waren, dus we konden niet naast elkaar zitten. Maar met die kaartjes kom je naar binnen en kan je als je een beetje geluk hebt zelf goede plekken opzoeken. Eerst hebben we geprobeerd 7 goede plekken naast elkaar te vinden, maar dit was onmogelijk. We zijn opgesplitst en ik bleef met Johannes over. We zijn naar de beste plekken van het stadium gelopen in de hoop daar 2 plekken te vinden die vrij waren. Voor de duidelijkheid dus, we hadden de kaartjes alleen nodig om binnen te kopen en gingen op zoek naar betere plekken. We kwamen uit bij de ''golden seats'' en hoopten dat we daar 2 plekken konden vinden. We wachtten totdat de bewaker bij de ingang wegliep en liepen zelf heel snel de trap. We scanden de plekken snel en vonden 2 lege plekken. Ik vroeg aan de man die ernaast zat of die 2 plekken nog vrij waren en... Ja hoor! Hij had nog geen mensen gezien die op die 2 plekken zaten. Johannes en ik hebben daar dus heel snel gebruik van gemaakt en we zaten dus op 2 golden seats!! Nog geen 5 seconden later, vroeg de man achter ons of we de kaartjes buiten hadden gekocht en voor hoeveel. We antwoordden eerlijk, waarop zijn mond open viel. Namelijk, hij vertelde namelijk dat de stoelen waarop wij zaten normaal 300 Canadian dollars kosten!!! We konden er allebei enorm om lachen en wat hadden we een geluk gehad!. 
En toen natuurlijk de ice-hockey game gezien. Wat een ervaring en wat heb ik genoten! Bijna vergeten te vertellen, maar we moedigden de ''Maple leafs'' aan. Het team van Toronto en best bekend. De kleuren zijn blauw-wit en ik had gelukkig een vest aan met dezelfde kleuren. De man achter ons vertelde dat we niks gemist hadden. We waren namelijk iets te laat voor het begin van de wedstrijd door al het gedoe met de kaartjes. We, ''Maple leafs'', stonden 0-2 achter en toen we eenmaal zaten werd de 0-3 gemaakt. Helaas dachten we, het is sowieso een mooi ervaring. Maar... het werd 1-3, 2-3 en zelfs 3-3. Wat een feest! Het mooiste vond ik dat dit een perfect voorbeeld was van dat sport verbroedert. Als er gescoord werd, vierde ik het eerst met Johannes. Daarna draaide iedereen zich om en gaf je iedereen een high-five of omhelsde je elkaar. Dat gaf echt een enorm team-gevoel! Het was ongelofelijk! Ook hebben we 3 vechtpartijen gezien tussen ice-hockey players en kregen we door dat dit een ongelofelijke harde sport is! We hebben er zelfs een over de kop zien vliegen. Het werd helaas 3-4, maar de Maple Leafs scoorde in de laatste minuut alsnog de 4-4! We kregen dus extra tijd, omdat er bij een ice-hockey game altijd winnaar moet zijn. Toen ook hier niet in werd gescoord, kregen we shootouts (penalty's). We hoorden de mannen achter ons zeggen: ''Dit is de 300 dollar sowieso waard!!!''. Hahahaha, wat hebben wij gelachen. Het was de 35 dollar voor ons ook zeker waard ;). Helaas verloren we de shootouts en dus de wedstrijd, maar dat maakte helemaal niet meer uit. In de rust hebben we genoten van de ''dance cam'' en de ''kiss cam'', zoals we het kennen van Amerika en Canada! Ook werd er in de break iemand uitgekozen die van 4 verschillende afstanden mocht proberen de puck in het goal te schieten. De 4e afstand was vanaf de andere kant van het veld en... hij kreeg het voor elkaar. Gratis pizza voor heel het stadion was het gevolg!! Weer feest!
Kortom, een avond die ik me altijd zal herinneren. Na de game zijn we naar een club gegaan waar we nog wat hebben gedronken. Lang hebben we het niet meer volgehouden. Ik bleef met Johannes en Rick over en we hebben 2 hotdogs gekocht op straat. Eén van die kleine dingen waar ik dan zo van kan genieten, omdat dat in Nederland helemaal niet zo gaat. Na genoten te hebben van de hotdogs zijn we teruggegaan naar het appartement. Weer enorm veel beleefd die dag!

De volgende dag hebben we besloten om alsnog naar een eiland te gaan die je kan bereiken met een ferry. Vanaf dit eiland kan je de skyline van Toronto heel mooi zien. Heel speciaal en mooi om te zien! We hebben wat rondgewandeld en zijn daarna in de auto gestapt om naar Montréal te rijden. We wisten dat we te laat zouden aankomen om normaal in te kunnen checken bij onze hostel. We zijn gestopt bij de McDonald's en kregen daar een telefoon van een dame die daar werkte om te bellen naar onze hostel. Zo konden we gelukkig laten weten dat we later zouden zijn! 
Eenmaal aangekomen in Montréal hebben we niet zoveel meer gedaan, want het was ondertussen alweer rond 0:00. Onze hostel zag er goed uit en we hebben er prima kunnen slapen. De volgende dag zijn we in eerste instantie door het oudere gedeelte van Montréal gelopen. Het was behoorlijk in contrast met Toronto, omdat Toronto niet echt een oud gedeelte kent. We hebben wat te eten gekocht bij een bekende bakery in het oude gedeelte van de stad. Het was heerlijk weer en we zijn daarna nog doorgelopen naar China town. Hierna hebben we fietsen gehuurd en zijn we gaan fietsen naar nog meer bezienswaardigheden en het nieuwere gedeelte van de stad Montréal. Je kon dus voor 5 Canadian dollars een fiets huren en je hoeft dan in principe niks bij te betalen, als je maar je fiets iedere halfuur opnieuw in zo'n soort stelling plaatst. Als je dan 2 minuten wacht, kan je weer een fiets pakken. Enorm handig en we zijn blij dat we dat hebben gedaan. Het leverde namelijk de nodige plezier op ;). 
Uiteindelijk zijn we beland bij ''Five Guys'', een tent waar je heerlijke hamburgers kan eten. Een beetje te vergelijken met McDonalds, maar hier heb je veel beter hamburgers. Ook kan je kiezen wat je allemaal op je hamburger wilt. Weer iets nieuws geprobeerd dus! 
Na hier lekker te hebben gegeten, hebben we een heuvel beklommen waar vanaf je heel Montréal heel mooi kon zien. Het was ondertussen alweer donker, dus je kan je voorstellen dat dat er erg mooi uitzag. Na te hebben genoten van het uitzicht, was het plan om uit te gaan. Dit hebben we gedaan en het was erg gezellig. Na een leuke avond zijn we in bed beland. We moesten de volgende ochtend namelijk om 11:00 uitchecken. 

Nadat we uitgecheckt waren, hebben we onze trip vervolgd naar Vermont. Dit is op de terug weg naar Bentley University en deze plek staat bekend om zijn mooie natuur. Vooral in deze tijd. Ik heb nog nooit een woud zo mooi zien verkleuren. Rood, oranje, geel, groen en soms zelfs blauw-achtige bladeren hebben we gezien. We zijn ondertussen ook gestopt om te genieten van de geweldige omgeving. Ook hebben we een stukje gehiked om een nog betere indruk te krijgen en natuurlijk om mooie foto's en filmpjes te maken. Vermont biedt verder niet heel veel meer, maar ik heb enorm genoten van de mooie omgeving. Dat zie je namelijk niet in Nederland. 
Hierna hebben we eigenlijk per ongeluk nog de factory van Ben&Jerries bezocht. Je weet wel, het bekende ijs merk. Het was per toeval dat Rick het bord zag staan, toen we er voorbij reden. We zijn omgekeerd en hebben de factory bezocht. Het is de factory waar het allemaal mee is begonnen. Heel leuk om te zien en je kon ook ijs bestellen net zoals je een hamburger bij McDonalds besteld. Natuurlijk hebben we ijs gekocht! We zijn daarna doorgereden naar Bentley University en zijn daar weer om 22:00 aangekomen.

Wat een trip en wat een avontuur! Ik ben enorm blij dat ik dit gedaan heb en heb er enorm van genoten. Ik hoop dat ik mijn enthousiasme goed heb kunnen overbrengen in deze blog en dat jullie weer met plezier deze blog lezen. Ik zal weer wat foto's plaatsen, zodat jullie naast dit verhaal nog een wat betere indruk krijgen.

Love you all and greetings from Bentley University!